Terapia logopedyczna ma na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej poprzez stopniowe korygowanie zakłóceń występujących podczas porozumiewania się. Terapia poprzedzona jest wywiadem, obserwacją oraz przeprowadzeniem specjalistycznych testów. Na tej podstawie logopeda stawia diagnozę i opracowuje program usprawniania.
Cele terapii
• usprawnienie motoryki narządów mowy
• korygowanie wad wymowy
• poprawienie jakości funkcji językowej, oddechowej, fonacyjnej
• rozbudowanie zasobu słownictwa czynnego i biernego
• wypracowanie alternatywnych zachowań komunikacyjnych
Terapia logopedyczna zawiera:
- ćwiczenia oddechowe,
- usprawnianie narządów artykulacyjnych: języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy,
- masaż narządów artykulacyjnych,
- ćwiczenia emisyjno-głosowe,
- ćwiczenia słuchowe, przede wszystkim oparte na usprawnianiu słuchu fonemowego,
- ćwiczenia prawidłowej artykulacji
W czasie terapii terapeuta wykorzystuje różnorodne metody pedagogiczne tak, by terapia dla dziecka miała charakter zabawy i nie była zbyt obciążająca.
Stosowane w trakcie terapii ćwiczenia logopedyczne mają na celu:
- wspomaganie rozwoju dziecka,
- oddziaływanie na dziecko w celu pobudzenia jego aktywności słownej,
- ułatwianie nawiązywania słownych kontaktów społecznych,
- w przypadku dzieci z trudnościami w komunikacji werbalnej, dążenie do rozumienia mowy biernej i umożliwienia komunikacji niewerbalnej,
- usuwanie przyczyn niechęci do mówienia,
- usprawnianie aparatu oddechowego,
- ćwiczenia narządów artykulacyjnych,
- wywoływanie prawidłowej artykulacji głosek,
- ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej oraz wzrokowej,
- ćwiczenia słuchu fonemowego.
Czas i efekty terapii zależą od rodzaju i przyczyny zaburzenia lub wady. Najważniejszy w procesie terapii jest wymóg systematycznej pracy, głównie w domu, dlatego tak ważna jest współpraca z rodzicami i prowadzenie przez nich samodzielnych ćwiczeń z dzieckiem.
