Dzieci, które objęte są wczesnym wspomaganiem, najczęściej mają duże trudności komunikacyjne - pierwsze słowa pojawiają się z dużym opóźnieniem, mowa rozwija się wadliwie lub nie pojawia się wcale. Mówienie nie zawsze służy wyrażaniu potrzeb, uczuć, zdobywaniu wiedzy. Taka sytuacja jest bardzo stresująca dla całej rodziny.
Terapia logopedyczna ma na celu jak najpełniejsze rozwijanie mowy biernej i czynnej, poszerzanie zasobu słownictwa, rozumienia poleceń, w trudniejszych sytuacjach - uczenie komunikacji pozawerbalnej.
W miarę potrzeb i stanu zdrowia dzieci pracujemy też nad:
- usprawnianiem narządów artykulacyjnych,
- usuwaniem wad wymowy, najczęściej różnych postaci seplenienia i rerania,
- wywoływaniem głosek,
- rozwijaniem słuchu fonematycznego i pamięci słuchowej,
- doskonaleniem oddychania w czasie mówienia (różnicowaniem fazy wdechu i wydechu, wydłużaniem fazy wydechowej, właściwym stosowaniem przerw gramatycznych i logicznych w czasie mówienia),
- prawidłowym stosowaniem elementów prozodycznych mowy.
Warunkiem rozwoju mowy jest wspólna uwaga - dzięki niej dziecko uczy się naśladować innych używając gestów wskazujących, potem zaczyna rozumieć i nadawać komunikaty językowe. Rozpoczynając naukę w szkole dziecko powinno wymawiać prawidłowo wszystkie głoski, wypowiadać się zdaniami poprawnie zbudowanymi pod względem gramatycznym i składniowym na bliskie mu tematy. Prawidłowy rozwój mowy, ściśle związany z ogólnym rozwojem psychofizycznym dziecka, jest podstawą do nauki czytania i pisania. Poprawne wymawianie wszystkich dźwięków mowy, umiejętności komunikacyjne nie tylko sprzyjają nauce, ale pozwalają uniknąć wielu stresów w kontaktach z rówieśnikami.
Z badań naukowych wynika, że zaburzenia rozwoju mowy wśród dzieci rozpoczynających naukę są zjawiskiem częstym, a towarzyszą temu niepowodzenia szkolne, trudności w nauce czytania
i pisania. Potwierdzają to nasze wieloletnie obserwacje.
Szansą na zniwelowanie lub znaczne zmniejszenie tych problemów jest jak najszybsze podjęcie odpowiedniej terapii.
Wczesnym wspomaganiem obejmujemy dzieci z zaburzeniami mowy na tle autyzmu, obniżonej sprawności intelektualnej, zaburzeniami emocjonalnymi, porażeniem mózgowym, uszkodzeniem narządu słuchu, gdzie trudności komunikacyjne współwystępują z innymi problemami zdrowotnymi. Aby jak najskuteczniej pomóc dziecku, bardzo ważne jest współdziałanie rodziców, logopedy
i wszystkich specjalistów wspierających rozwój dziecka.
neurologopeda
Izabela Dębczyńska